Neden Farklı Dillerde Hayvan Sesleri Farklı Taklit Edilir?
Bir köpeğin havlaması evrensel bir ses olsa da, İngilizcede "woof woof", Türkçede "hav hav", Japoncada "wan wan" ve Rusçada "gav gav" olarak taklit edilir. Bu farklılığın temel nedeni, her dilin kendine özgü bir "fonetik envantere" yani ses setine sahip olmasıdır. Bir dilde bulunmayan bir sesi, o dilin konuşucuları kendi dillerindeki en yakın seslerle ifade etmeye çalışırlar. Hayvanların çıkardığı sesler genellikle insan konuşmasında bulunmayan karmaşık seslerdir ve bu sesleri kendi dilimizin fonetik kurallarına uydurarak basitleştiririz.
Buna ek olarak, bu ses taklitleri (onomatopeia), dilin kendisi gibi kültürel olarak nesilden nesile aktarılır. Bir Türk çocuk, büyüklerinden köpeğin "hav hav" dediğini öğrenirken, bir İngiliz çocuk "woof woof" dediğini öğrenir. Zamanla bu ifadeler, o dilin ve kültürün standart bir parçası haline gelir. Yani hayvan seslerini taklit etme biçimimiz, hem dilimizin fonetik sınırları tarafından şekillendirilir hem de içinde büyüdüğümüz kültürel geleneklerin bir yansımasıdır.