Fırtınaların Kralı: Süper Hücre (Supercell) Fırtınası
Süper hücre (Supercell), atmosferin en şiddetli ve en nadir görülen oraj (fırtına) türüdür. Onu sıradan bir fırtınadan ayıran en temel özellik, fırtınanın merkezinde bulunan, "mezosiklon" adı verilen, derin ve sürekli olarak dönen bir yükseltici hava akımına (updraft) sahip olmasıdır.
Oluşum Mekanizması: Süper hücrelerin oluşumu, yüksek atmosferik kararsızlık ve güçlü "dikey rüzgar makası" (vertical wind shear) gerektirir. Dikey rüzgar makası, farklı yüksekliklerdeki rüzgarların hızının ve yönünün belirgin şekilde değişmesi durumudur. Bu, atmosferde yatay olarak dönen hava tüpleri oluşturur. Fırtına içindeki güçlü yükseltici hava akımı, bu dönen tüpü yakalar ve dikey konuma getirerek, fırtınanın kalbinde dev bir dönen sütun, yani mezosiklonu yaratır.
Şiddetli Hava Olayları: Süper hücreler, orantısız bir şekilde en şiddetli hava olaylarından sorumludur. Dünyadaki en büyük ve en yıkıcı hortumların neredeyse tamamı süper hücrelerden doğar. Ayrıca, golf topu veya greyfurt büyüklüğünde devasa dolu taneleri ve saatte 130 km'yi aşan yıkıcı rüzgarlar (downburst) üretebilirler.
Yapısı ve Ömrü: Süper hücrelerin sahip olduğu bu organize dönme hareketi, onların sıradan fırtınalardan çok daha uzun ömürlü (birkaç saat sürebilir) ve daha organize olmalarını sağlar. Yükseltici hava akımı (inflow) ile aşağı yönlü hava akımı (outflow) birbirinden ayrıldığı için, fırtına kendi kendini boğmaz ve enerjisini koruyarak uzun mesafeler kat edebilir. Radarda, genellikle kanca şeklinde bir "kanca ekosu" (hook echo) ile tanınırlar ki bu, bir hortumun oluşmakta olduğunun veya oluşacağının güçlü bir işaretidir.