Bir Dürbün Uzaktaki Nesneleri Nasıl Yakınlaştırır?
Bir dürbünün uzaktaki nesneleri daha büyük ve daha yakın göstermesi, içinde bulunan bir dizi mercek sayesinde ışığın bükülmesi ve büyütülmesi prensibine dayanır. Dürbünün her bir göz için olan kısmında temel olarak iki ana mercek sistemi bulunur: öndeki "objektif merceği" ve göze yakın olan "oküler merceği" (göz merceği).
Uzaktaki bir nesneden gelen paralel ışık ışınları, büyük olan objektif merceğinden geçer. Objektif merceği, bu ışınları toplayarak kendi odak noktasında nesnenin küçük, ters dönmüş ve gerçek bir görüntüsünü oluşturur. Daha sonra, bu ilk görüntü, oküler merceği tarafından bir büyüteç gibi kullanılır. Oküler merceği, bu küçük görüntüyü alıp büyüterek gözümüze ulaşan sanal ve büyütülmüş bir görüntü meydana getirir. Çoğu dürbünde, görüntüyü tekrar düzeltmek ve daha kompakt bir tasarım sağlamak için "prizmalar" (genellikle Porro veya çatı prizmaları) da kullanılır. Dürbünün büyütme gücü, objektif merceğinin odak uzaklığının oküler merceğinin odak uzaklığına bölünmesiyle belirlenir.