Fiber Optik Kablolar Veriyi Işıkla Nasıl İletir?
Fiber optik kablolar, veriyi elektrik sinyalleri yerine ışık pulsları (sinyalleri) halinde ileterek çalışır. Bu teknoloji, "tam iç yansıma" adı verilen temel bir fizik prensibine dayanır. Bir fiber optik kablo, insan saçından biraz daha kalın, çok saf camdan yapılmış bir "çekirdek" ve bu çekirdeği saran, farklı bir kırılma indisine sahip başka bir cam katman olan "kabuk"tan oluşur.
Veri (internet, telefon görüşmesi, TV sinyali vb.) öncelikle bir verici tarafından ikili kodlara (0 ve 1'ler) dönüştürülür. Bu kodlar daha sonra bir ışık kaynağını (genellikle bir lazer) kontrol ederek ışık pulsları oluşturur: ışık var (1), ışık yok (0). Bu ışık pulsları, fiber kablonun çekirdeğine belirli bir açıyla gönderilir. Işık, çekirdekten kabuk katmanına geçmeye çalıştığında, kabuğun farklı kırılma indisi sayesinde sınırdan dışarı çıkmak yerine tekrar içeri doğru yansır. Bu tam iç yansıma olayı, kablo ne kadar bükülürse bükülsün, ışık sinyalinin kablo boyunca zikzaklar çizerek neredeyse hiç enerji kaybetmeden kilometrelerce yol almasını sağlar. Kablonun diğer ucundaki bir alıcı, bu ışık pulslarını tekrar orijinal veriye dönüştürür.