"Plazma Televizyon" Nedir?
Plazma televizyon, 2000'li yıllarda popüler olan ve görüntüyü oluşturmak için "plazma" (iyonize gaz) hücrelerini kullanan bir düz ekran teknolojisidir. Derin siyahları ve yüksek kontrast oranı ile bilinirdi.
Çalışma Prensibi: Bir plazma ekranı, iki cam panel arasına sıkıştırılmış, binlerce küçük hücre veya pikselden oluşur. Her bir hücre, neon ve ksenon gibi asal gazların bir karışımı ile doldurulmuştur. Bu hücrelere elektrik akımı verildiğinde, içindeki gaz "plazma" haline geçer ve bu sırada gözle görülmeyen ultraviyole (UV) ışık yayar. Bu UV ışığı, her bir pikselin iç yüzeyindeki kırmızı, yeşil ve mavi fosfor katmanlarına çarparak onların parlamasını ve görünür bir renk oluşturmasını sağlar. Farklı hücrelere farklı voltajlar uygulanarak milyonlarca farklı renk üretilir.
Avantajları: Plazma TV'lerin en büyük avantajı, her pikselin kendi ışığını üretmesidir. Bu, OLED'lere benzer şekilde, siyah bir görüntü gerektiğinde pikselin tamamen kapatılabilmesini ve böylece "gerçek siyah" ve çok yüksek bir kontrast oranı elde edilmesini sağlardı. Ayrıca, çok hızlı tepki sürelerine sahiptiler, bu da hareketli görüntülerde bulanıklık olmamasını sağlardı.
Dezavantajları ve Sonu: Plazma teknolojisinin birkaç önemli dezavantajı vardı. LCD'lere göre çok daha fazla güç tüketiyor ve daha fazla ısı üretiyorlardı. Ayrıca, "yanma" (burn-in) riski taşıyorlardı; yani aynı statik görüntünün (TV kanalı logosu gibi) uzun süre ekranda kalması, o piksellerde kalıcı bir iz bırakabiliyordu. Daha enerji verimli, daha parlak ve daha ucuz olan LCD/LED teknolojisinin hızla gelişmesiyle birlikte, plazma TV üreticileri (Panasonic ve Samsung gibi) 2014 civarında üretimi durdurmuş ve bu teknoloji piyasadan çekilmiştir.