Mağaralardaki Sarkıt ve Dikitler Nasıl Oluşur?
Sarkıtlar ve dikitler, on binlerce, hatta yüz binlerce yıl süren yavaş bir sürecin sonucudur. Her şey, yağmur suyunun topraktan sızmasıyla başlar. Yağmur suyu, topraktaki karbondioksit ile birleşerek zayıf bir asit olan karbonik asidi oluşturur. Bu asidik su, kireçtaşı (kalsiyum karbonat) gibi çözünebilir kaya katmanlarından geçerken kayayı yavaş yavaş eritir ve kalsiyum bikarbonat içeren bir çözelti haline gelir.
Bu kalsiyum zengini su, bir mağaranın tavanındaki bir çatlaktan sızdığında havayla temas eder. Bu temas, sudaki karbondioksitin bir kısmının gaz olarak tekrar havaya karışmasına neden olur ve bu da suyun kalsiyum karbonatı tutma kapasitesini azaltır. Sonuç olarak, her su damlası ardında minicik bir kalsiyum karbonat kristali bırakır. Zamanla, tavandan sarkan bu birikintiler büyüyerek "sarkıtları" oluşturur. Tavandan yere damlayan su damlaları da aynı şekilde bir miktar kalsiyum karbonat bırakır. Yerde biriken bu kristaller ise yukarı doğru büyüyerek "dikitleri" meydana getirir. Bazen bir sarkıt ve dikit birleşerek "sütun" adı verilen yapıyı oluşturur.