Sıfır (0) Rakamı Ne Zaman ve Nasıl İcat Edildi?
Sıfır kavramının tarihi, iki farklı fikrin gelişimini içerir: birincisi, bir 'yer tutucu' olarak sıfır (örneğin 105 sayısındaki onluk basamağın boş olduğunu göstermek); ikincisi ise kendi başına bir sayı ve rakam olarak sıfır. Yer tutucu olarak sıfır fikri, M.Ö. 3. yüzyılda Babilliler tarafından kullanılmıştır. Ancak Babilliler, sıfırı bir sayı olarak görmemiş, sadece basamaklar arasındaki boşluğu belirtmek için kullanmışlardır.
Sıfırın kendi başına bir sayı (toplama, çıkarma gibi işlemlerde kullanılabilen) olarak icadı ise Hindistan'a dayanır. 7. yüzyılda Hintli matematikçi ve astronom Brahmagupta, sıfırla yapılan matematiksel işlemlerin kurallarını tanımlayan ilk kişi olarak kabul edilir. Brahmagupta, sıfırı "boşluk" veya "gökyüzü" anlamına gelen "sunya" kelimesiyle ifade etti ve onu sayılarla eşit bir statüye koydu. Bu devrim niteliğindeki fikir, daha sonra Arap matematikçiler tarafından benimsendi (Arapça'da "sifr" olarak adlandırıldı) ve 12. yüzyılda Fibonacci gibi matematikçiler aracılığıyla Avrupa'ya ulaştı. Sıfırın icadı, modern matematiğin, cebirin ve hesaplamanın temelini oluşturarak bilimde bir devrim yarattı.