Solipsizm Nedir?

Solipsizm, felsefede, varlığından kesin olarak emin olunabilecek tek şeyin kişinin kendi zihni veya bilinci olduğunu, dış dünyanın ve diğer zihinlerin varlığının ise bilinemez veya şüpheli olduğunu öne süren radikal bir felsefi görüştür.

Temel Argüman: Solipsist argüman, genellikle Descartes'ın şüpheciliğinin bir uzantısı olarak görülür. Bilgimizin temelinde kendi öznel deneyimlerimiz yatar. Dış dünyayı (ağaçları, binaları, diğer insanları) sadece duyularım aracılığıyla algılarım. Ancak duyularım beni yanıltıyor olabilir. Gördüğüm her şey, karmaşık bir rüya, bir halüsinasyon veya Descartes'ın "kötücül şeytanı"nın bir oyunu olabilir. Bu durumda, dış dünyanın benim zihnimden bağımsız bir gerçekliğe sahip olduğunu kanıtlayamam.

Diğer Zihinler Problemi: Solipsizmin en çarpıcı yönü, "diğer zihinler problemi"ni en uç noktaya taşımasıdır. Diğer insanların da benim gibi bilinçli, düşünen ve hisseden varlıklar olduğunu nereden bilebilirim? Onların davranışlarını gözlemleyebilirim, ancak bu davranışlar, bilinçli bir zihne sahip olmayan, sadece karmaşık otomatlar ("felsefi zombiler") tarafından da sergilenebilir. Kendi zihnime doğrudan erişimim varken, başka hiçbir zihne böyle bir erişimim yoktur. Dolayısıyla, varlığından %100 emin olabildiğim tek bilinç, kendiminkidir.

Felsefi Bir Pozisyon Olarak Solipsizm: pratikte neredeyse hiç kimse bir solipsist olarak yaşamaz. Ancak felsefede solipsizm, çürütülmesi zor bir şüpheci pozisyon olarak ciddiye alınır. Bilginin sınırları, kesinlik arayışı ve dış dünyanın gerçekliği gibi temel epistemolojik (bilgi felsefesi) sorunları test etmek için bir "düşünce deneyi" olarak önemli bir rol oynar. Solipsizm, felsefi şüpheciliğin mantıksal sonucudur.

Kelimeler: solipsizm, felsefe, felsefi kavramlar, şüphecilik, epistemoloji, zihin felsefesi, dış dünya